Er is een kindeke geboren…

Het sneeuwde op weg naar kantoor en ik was net op tijd binnen voor mijn bespreking met mevrouw Meulenkamp. De familie Meulenkamp was voor mij geen onbekende. Ik kende hun wijnhuis in de stad. Maar nu was de heer Meulenkamp overleden en had ik zijn vrouw en twee dochters aan tafel zitten. We bespraken samen de afwikkeling van de nalatenschap. In zijn testament had de heer Meulenkamp geregeld dat al zijn bezit naar zijn vrouw ging. De kinderen zouden hun erfdeel pas krijgen bij het overlijden van mevrouw Meulenkamp. Niets ongebruikelijks. Ik zou de verklaring van erfrecht voorbereiden, waarin het testament werd bevestigd en waarmee mevrouw Meulenkamp al het bezit op haar naam kon krijgen.

In de voorbereiding van de verklaring van erfrecht werd onderzoek gedaan naar de afstammelingen van de heer Meulenkamp. Begin jaren negentig was dat een traag proces waarbij veel schriftelijk werd gecorrespondeerd tussen mijn kantoor en de Burgerlijke Stand. De heer Meulenkamp was vaak verhuisd en zodoende moest telkens weer een andere gemeente worden aangeschreven. De heer Meulenkamp had ook in Den Haag gewoond. De brief uit die gemeente bevatte een verrassing: de heer Meulenkamp had daar aangifte gedaan van de geboorte van een kind. Johan Meulenkamp was de naam. Ik had mevrouw Meulenkamp deze naam niet horen noemen.

Na enig zoekwerk  werd het adres en telefoonnummer van Johan gevonden en konden wij contact leggen.  Van zijn moeder had Johan destijds begrepen dat de heer Meulenkamp kort na de geboorte van Johan de benen had genomen. Ondanks dat was Johan altijd nieuwsgierig geweest naar zijn afkomst. Helaas moest ik Johan vertellen dat zijn vader inmiddels was overleden. Wel kon ik hem vertellen dat hij nog twee halfzusters had. Johan wou zijn ‘nieuwe’ familie maar al te graag ontmoeten en hij verzocht mij daarna te informeren bij de familie Meulenkamp.

Mevrouw Meulenkamp en haar dochters waren verrast. De dochters gaven geen blijk van teleurstelling nu zij de nalatenschap van vader moesten delen met Johan. Sterker nog: ze konden niet wachten om Johan te ontmoeten. De familie Meulenkamp vroeg mij een ontmoeting te arrangeren met Johan. Ik voldeed met plezier aan dat verzoek. Die zaterdag voor Kerst ontmoette de familie elkaar voor het eerst. Ik vermoed dat de ontmoeting plezierig is verlopen, want daags na Kerst werd  een doosje heerlijke rode wijn voor mij bezorgd.

© 2024 Notaris Joost / Algemene voorwaarden

Site by Studio BC