De ‘slimme’ makelaar.

Eind jaren negentig had ik mijn beroepsopleiding erop zitten en mocht ik regelmatig de waarneming doen van de notaris voor wie ik werkte. Waarneming houdt in dat ik als plaatsvervanger van de notaris de akten mag passeren en kan ondertekenen.

Het was één december en ik was al vroeg op kantoor. De agenda stond vol met overdrachten van woningen, die vandaag een nieuwe eigenaar kregen. Van oudsher kon je bij de verkoop van je huis, de hypotheek alleen aflossen per de eerste van de maand. Daarom werd vaak afgesproken om de overdracht van de woning op de eerste van de maand te laten plaatsvinden. Dat zorgde (en zorgt nog steeds) voor een piek aan drukte rond de maandwissel.

Als beginnend waarnemend-notaris ging ik op dat soort drukke dagen graag bij de dames achter de receptie zitten. Enigszins verschanst achter de balie, had ik goed zicht op de ingang en de wachtkamer. Op die manier had ik gelegenheid om mijn toekomstige tafelgenoten rustig te kunnen observeren. Vaak bleek ik hierdoor toch wat beter voorbereid op het verloop van de overdracht bij mij aan tafel.

Zo ook die morgen van de eerste december. Ik zag makelaar Van Berkel binnenkomen, die met gastvrije gebaren de kopers naar de wachtkamer loodste. Hij kwam hier vaker en wekte altijd de grappige indruk dat ons kantoor een bijgebouw van zijn makelaardij vormde.

Er zaten meer cliënten te wachten en er werd opgewekt gepraat en gelachen. Toen de verkopers, kopers en de heer Van Berkel in de wachtkamer achterbleven, werd het opeens toch wat stil. Makelaar Van Berkel had mij niet zien zitten, maar ik zag hem wel. De kopers en hij zaten voorovergebogen met elkaar te fluisteren. De koper stak zijn hand in de binnenzak, waarna hij een aantal groene briefjes aftelde in de hand van de makelaar.

De laatste onderzoeken voor de overdracht waren inmiddels afgerond en ik nodigde de verkopers, kopers en de makelaar uit in mijn kamer. Op mijn vraag of er bijzonderheden waren, schudde iedereen synchroon van nee.

Bij het doornemen van de akte las ik de koopsom hardop voor: 175.000 Nederlandse guldens. (De vaststelling van de juiste koopsom is met name belangrijk voor de heffing van de overdrachtsbelasting. Deze was toen nog 6%.) Ik informeerde naar hetgeen ik had gezien in de wachtkamer. De makelaar gaf aan dat er inderdaad door koper aan verkoper fl. 20.000 was betaald, maar verzekerde mij dat deze betaling niet in de akte opgenomen hoefde te worden. We keken elkaar even stilzwijgend aan, waarna ik met een pennenstreek de koopsom in de akte wijzigde in het juiste bedrag van fl. 195.000. Zijn beoogde besparing van overdrachtsbelasting was helaas mislukt.

© 2024 Notaris Joost / Algemene voorwaarden

Site by Studio BC