Het was zomer en snikheet. De airco draaide op volle toeren om het hoofd nog enigszins koel te houden. De vakantie was in aantocht en het hele kantoor was in rep en roer om alle stukken tijdige bij onze cliënten te krijgen. Het was maandagmorgen en ik had nog een week te gaan, voordat ik vakantie ging vieren. Gelukkig had ik wat gaten in mijn agenda om de laatste werkzaamheden af te ronden. Toch verscheen er aan het einde van de middag een nieuwe afspraak in mijn agenda. De heer Ekkel en mevrouw Veldink voor een testament bespreking. Volgens mijn secretaresse was het spoed. We zouden wel zien.
Ik ontving de heer Ekkel en mevrouw Veldink die middag bij mij op kantoor. Ik kende ze wel. De heer Ekkel was vorig jaar zijn vrouw verloren en mevrouw Veldink was al weer een paar jaar gescheiden. Dit was voor het eerst dat ik ze samen zag. Wat een energie straalden ze uit! Ze hadden elkaar dit voorjaar ontmoet en Cupido had niet misgeschoten. De verliefdheid spatte ervan af. De roze wolk was zogezegd nog niet verdampt.
Ze stonden op het punt om samen op vakantie te gaan. Ze hadden een grote stacaravan in Frankrijk gehuurd waar iedereen precies inpaste. Alle kinderen gingen immers mee. Vier puberkinderen in totaal. Een uitdagend reisgezelschap, zei ik nog. Ze wilden wat regelen voor elkaar voor het geval een van hen zou komen te overlijden. De vakantie en het reizen naar de bestemming bracht toch de nodige risico’s met zich mee. Na de vakantie wilden ze gaan samenwonen. We bespraken de verschillende mogelijkheden met elkaar. Uiteindelijk werd besloten voor een testament waarbij de langstlevende partner voorrang kreeg boven de kinderen. We spraken af dat ik de conceptakten zou voorbereiden. Op de laatste vrijdag voor mijn vakantie zouden we dan de testamenten gaan tekenen.
Die vrijdag stonden de auto’s van de heer Ekkel en mevrouw Veldink bepakt en bezakt bij ons op de parkeerplaats. Ze zouden na ondertekening van de akte direct doorreizen naar Frankrijk. En terwijl ik hen liet plaatsnemen in mijn kamer, hoorde ik de rumoerige puberkinderen buiten op de parkeerplaats. Ik nam de inhoud van de testamenten door. Ze waren beiden overtuigd van hun wensen en signeerden daarom de akten met een zwierige handtekening. Ik wenste hen beiden een hele fijne vakantie.
Na mijn vakantie keek ik op van de eerste afspraak in mijn agenda. De heer Ekkel voor een testamentwijziging. Mijn secretaresse had hem gesproken. Twee weken voor het eerst echt samen met vier puberkinderen in een krappe stacaravan onder een zinderende zon, was toch iets teveel van het goede gebleken.